Eenvoudig gezegd, maar lastiger gedaan; de balans houd je door bij jezelf te blijven. Jouw lichaam te blijven voelen en de emoties en sensaties te doorvoelen die daar aanwezig zijn in dit moment. Zijn met dat wat er is.

In het voorjaar van 2020 zijn we met elkaar in een rollercoaster gestapt waarvan het einde voorlopig nog niet in zicht is.

Steeds als we denken dat het niet gekker kan, gebeurt dit toch. Onzekerheid, stress, frustratie en boosheid, wanhoop, verdriet en angst zijn emoties die vaak niet gevoeld kunnen of willen worden en al dan niet bewust worden weggedrukt.  Helemaal begrijpbaar. We willen de moed er in houden. We willen positief blijven en de frequentie hoog. Er wordt gepredikt vooral in vertrouwen en liefde te blijven. Prachtig natuurlijk, maar hoe?

Natuurlijk ervaren we ook liefde, hoop en vertrouwen. Nu is het alleen zo, dat we af en toe even over de kop gaan in die achtbaan, waardoor we het contact met onze basis kwijt raken. En dan wordt het lastig om in je kracht en in vertrouwen te blijven. Juist omdat we dan ondergedompeld lijken te worden in de emoties de we niet kunnen of willen voelen.

Het mooie is dat we allemaal een tool hebben gekregen om  weer in het midden uit te komen. Tot stilstand komen en vanaf deze plek waarnemen wat er allemaal gebeurt.

Ik zou je graag deze tool aanreiken. Het gaat om je eigen adem herontdekken. Het gebruiken op de manier zoals we deden toen we net waren geboren.

Deze verbinding opnieuw maken kunnen we allemaal.

Voel je welkom voor een sessie.